Hoewel het weer buiten in die mate aangenaam is dat ik eigenlijk in de tuin zou moeten klussen, voelde ik vanochtend een sterke drang tot weggooien in me opwellen. Dat overkomt me zo zelden, én mijn kamer heeft daar zo’n behoefte aan, dat mijn huisgenoten spontaan begonnen te jubelen toen ik hen vertelde van mijn voornemen voor vandaag.

Na anderhalf uur flink weggooien op mijn kamer, had ik het daar wel eventjes gehad. Toen het kenmerk ‘efficiëntie’ werd uitgedeeld stond ik niet achteraan in de rij, nee: ik stond buiten een sigaretje te roken. Anders gezegd: Savooi is even zeer efficiënt als de Sahara moerassig is. Er zijn dus heel wat frullen in de papierbak of vuilzak beland, maar de Rest ligt in hoopjes rond mijn bedstee. Zodadelijk dus nog terug een pad creëren, of straks op de zetel slapen. Om even iets anders om handen te hebben, besloot ik m’n harde schijf nog eens op te kuisen. De teller staat stilaan tegen het miljoen files, dus dat kan beter.

Wat een ontdekkingstocht!!! Er bevinden zich bestanden en mappen op mijn PC waarvan ik niet eens zou vermoeden dat ze op het web te vinden zijn. Een greep uit het aanbod:

• de tekst van alle sketches van Monty Python. Van alle sketches zeg ik u!
• de ringtone van Tony Soprano’s mobieltje
• de lyrics van de geweldige meidengroep Foeff
• geluidjes die hetzelfde geestesverruimende effect zouden hebben als bepaalde narcotica
• een versie van Monopoly met blote mevrouwen in plaats van straten

Van geen enkel mapje of bestand kan ik me herinneren ze ooit te hebben binnengehaald, laat staan waar! En daar kan ik niet tegen, dus ik kan ze ook niet weggooien… Het is wachten tot mijn schijf (én de backup) het beggeeft voor ik daar vanaf geraak.

Zou een kamer kunnen crashen?