Zij zongen beiden in een koortje
en ze was de wanhoop na
want hoe ze ook haar best deed
ze geraakte nooit tot zijn bovenste la
Zij zongen beiden in een koortje
en ze was de wanhoop na
want hoe ze ook haar best deed
ze geraakte nooit tot zijn bovenste la
364 dagen per jaar kan ik er perfect mee leven dat de volgende dag exact hetzelfde zal zijn als de vorige.
364 dagen per jaar draag ik fatsoen, ratio en hoffelijkheid hoog in het vaandel.
364 dagen per jaar fiets ik zonder problemen binnen de lijntjes.
Vandaag is die éne dag. Vandaag is het Beest in mij baas. In gedachten heb ik een strijdvlegel in de ene hand en een furieus brandende toorts in de andere. Alles mag kapot, ga maar een stapje opzij. Een flinterdun laagje beschaving kan nog net allerlei daden en woorden indammen waar ik spijt van zou krijgen. Vandaag heb ik een lijstje en als je denkt dat je er op staat: verzoek de goden dat we elkaar niet treffen op deze ene dag. Vandaag bijt ik.
Aanvulsel dat u allicht ook al niet ontgaan was: ik gebruik de laatste tijd irritant veel smileys, emoticons en hashtags. Verraadt waarschijnlijk een diepe angst om verkeerd begrepen te worden. Bij uitbreiding een absolute kuthekel aan conflict in eender welke vorm misschien zelfs… Zou het dan toch waar zijn dat de meeste Maatschappelijk Werkers hun studie beginnen in de hoop zichzelf te leren helpen. Zijn dit dan Ding 9 en 10 al? 😀 Shit doe ik het weer! 😛
Ooit kwam ik eens thuis van bivak
met een teek onderaan m’n zak.
Die arme teek kon ook niet weten
dat ie in m’n rugzak had gebeten.
Vanavond had ik het internet nog eens nodig om iets nuttigs te weten te komen. En dat is niet gelukt. Ik heb wel andere dingen ontdekt. Een samenvatting…
Kan ik een ziekteverzekering afsluiten voor mijn hond of kat? Jawel, dat kan. Online zelfs, afhandelbaar in minuten. No shit.
Word je sneller dronken als je alcohol door een rietje drinkt? Jawel, doordat de drank dan meer contact heeft met je gehemelte, wat alcohol sneller in het bloed brengt dan de tong.
Waar kan mijn nichtje terecht voor hulp voor haar moeder, die danig diep in het dal der alcoholisme is weggezonken? Waar kan zij terecht, nu, of ten laatste morgen, op Hemelvaartsdag, als hun huisdokter zegt dat hij niks kan doen behalve haar op een wachtlijst of wat laten plaatsen? En geen andere doorverwijzing of zelfhulpgroep: nein, accute hulp godverdomme! Geen idee, ik zoek al anderhalf uur.
Zo, daar ben ik weer. Na een té lange tijd met een kop die té vol zat heel erg concrete beslommeringen, terug tijd om dingen te doen ik graag doe. Vlot online vanuit m’n eigen stekje, en flink online zelfs: ik gok dat zelfs de buurdorpen hier een sterk signaal ontvangen van mijn Netgear-bakje.
Vandaag ben ik de vriendelijke Dames op het gemeentehuis gaan vertellen dat ik verhuisd ben. Ze deelden mijn enthousiasme niet echt, dus bij deze zijn zij niet uitgenodig op het Openingsgala hier ten Casa Savooi. Uit pure voorzienigheid was ik alvast pasfoto’s laten nemen voor mijn nieuwe identiteitskaart. Ik had nog zo’n kartonnen versie, die leesbaar was zonder SISkaarttoestel. Tenminste, tot de letters waren weggesleten in mijn portefeuille, door mijn kont met name. Even tussendoor vond ik het altijd jammer dat dat niet andersom kon: dat mijn identiteitskaart mijn kont beetje bij beetje afsleet dus… Bleek er een actie aan de gang te zijn bij de Dorpsfotograaf: 1 setje pasfoto’s van 4 kost 9 euro, en nu kon je er tijdelijk een extra setje van 4 bijkrijgen voor slechts 1 euro extra! Wow! Van een korting gesproken!! Helaas kon ik geen enkele bestaansreden bedenken voor de 3 foto’s van het eerste setje die ik niet zou achterlaten bij de Dames van het gemeentehuis, laat staan dat ik nog 4 foto’s meer zou willen laten rotten in een (overigens nieuwe) schuif. Gelukkig trad de fotograaf waarvan sprake me al bij nog voor ik iets gezegd had, erg praktisch. Leuke actie, maar ik zou ze liever bij de bakker bijvoorbeeld zien. “4 pistolets? Zeker meneer. Deze week krijgt u voor één euro extra er nog eens even veel pistolets bij. Interesse of niet echt nodig?” Laat maar komen, Grietje, dat worden dan mini-chowders op mijn Gala!
Nooit ofte nimmer zou ik het zo mooi kunnen zeggen als Jeroen of Sh3Ll4C, dus doe ik ook geen moeite. Toch van harte een voorspoedig jaar ’09 gewenst, gewaardeerde bezoeker!
Ik hou wel van deze dag. M’n kater en ik leggen alle geschillen bij, de meligheid in mijn kop verdwijnt als bij toverslag, en ik heb sterk het gevoel dat er een leeg blad voor me ligt dat ik mag vullen naar eigen goeddunken. Wordt het weer bijna 400 dagen aanmodderen, of komen er dagen die ik me tot na mijn pensioen zal heugen? Verhuizen staat al op de planning, misschien kom ik ook wel de bloemkool van m’n dromen tegen? Een leuke job misschien? Een paar dingen die eindelijk afgeleerd worden, of stappen die gezet gaan worden? Spannend, yihaa!
De crisis laat zich ook voelen op de nieuwsdienst van de VRT-radio: men spreekt er steeds minder de letter t uit. Helden van een redactie geloven volgens mij niet in de Safan, dus kan ik geen andere reden bedenken dan: tijd besparen. Men spreekt er consequent van de ‘feezdagen’ de laatste tijd. Of loop ik weer achter, en gaat het hier om een nieuw type dag, die samensmelt met community websites, ‘facedagen’?
Aaaaaaaanyway: de feezdagen van 2008 bevallen me uitstekend! Lekker eten, fantastische cadeautjes, films over elfjes en vrouwelijke kerstlui op TV, ik geniet! En ik gebruik de gesubsidieerde vrije tijd om eens flink op te ruimen. Ik heb me immers voorgenomen om 2/3e van wat ik bezit weg te gooien tegen m’n Grote Verhuis begin februari. Zo kwam ik onder meer een kaft tegen die dateert uit m’n laatste jaren in het secundair onderwijs. Ik sta versteld over mijn kennis van de wiskunde toen, ik heb dingen genoteerd en oefeningen opgelost die ik nu zelfs niet meer kan lezen. Al moet ik toen toch ook niet voor de volle 100% geboeid zijn geweest, in de marge staan her en der vraagstukken waar ik als jonge snaak blijkbaar mee bezig was:
Mannekes, het wordt tijd dat het eindejaar voorbij gaat zijn hoor. Zoals steeds ben ik de laatste 10 dagen van een jaar licht uit balans, en heel de dag naar Music for Life luisteren helpt daar geen sikkepit bij 🙂 Ik krijg stilaan een krop van jewelste in mijn keel als de zoveelste klas komt vertellen hoeveel centen ze met veel moeite en enthousiasme hebben bijeengesprokkeld. Zo melig als een molenaar op maandag word ik daarvan! Zo warm, zo hartelijk allemaal!
Onbedoeld hilarische momenten helpen dan weer wel. Zoals die meisjes van het zeepreventorium die een geweldig bedrag kwamen overhandigen aan Sofie Lemaire. Die moedige meiden gaan daar naar school en proberen tegelijkertijd iets aan hun overgewicht te doen. Waarop Sofie: “En is dat zwaar?” 😀
Soms wou ik dat ik al een grootvader was, met borsteltjes in plaats van wenkbrauwen en bretels die mijn broek zo hoog ophouden dat er geen ruimte overblijft voor de verbeelding. En dan zal ik knorrig en wantrouwig door het dorp schuifelen op m’n te grote sloffen en tegen al wie het niet horen wil roepen dat het vroeger beter was.
“Koud? Als ge het koud hebt op de fiets, dan trapt ge niet hard genoeg!” (is ook zo)
“Nen held? Omdat ie 2 schoenen gooide naar een oliebaron? Joengske, als wij naar den BIL gingen zien, dan smeten wij allemaal met schoeisel! Heel de zaal, op die scheidsrechter zijne kop zelfs!”
“Ik herinner het me nog alsof het gisteren was: een afbeelding van een laptop moest toen nog verkleind worden om in een reclamefolder te passen. Nu zijn de folders groter dan de laptop!”