Voor drie kwart gehoord, 1 kwart verzonnen

Klant, oprecht vriendelijk: Goeiemorgen.

Apotheker, standaard vriendelijk: Goeiemorgen. Wat mag het zijn?

Klant, met zachte stem: Een doosje condooms alstublieft.

Apotheker, behulpzaam doch met kwartaalcijfers in het achterhoofd: Een doosje van 12, of één van 24 stuks?

Klant, gespeeld twijfelend: Eén van 24 altublieft.

Apotheker, iets te vlot: Ah, grootse plannen dit weekend?

Klant, ad rem: Nee, maar ik hou zo van uw insinuaties.

Apotheker, licht verward: …

Gumor

Ondanks hevig gekoesterde momenten met zonneschijn, wegen de korte dagen zoals elk jaar toch een weinig op mijn humeur. Kort samengevat: op zomerdagen dartel ik rond zonder enige moeite. Ik prijs eender wie voor 2 lichtpuntjes in de schemering:

  1. Binnen exact een weekje beginnen de dagen terug te lengen, en dan is het nog een kwestie van enkele regenachtige maanden vooraleer de zomer weer kan beginnen.
  2. Heel af en toe laat de TV mij al dan niet bedoeld onwaarschijnlijk hard lachen, en daar kikker ik dan van op.

Gisteren heb ik bijvoorbeeld erg luid gelachen toen ik aflevering 11 van “Neveneffecten” bekeek op video, “De landing” om concreet te zijn.  Mucho respecto, alweer. Iets meer dan een half uur lang over en weer geslingerd worden tussen stille bewondering over de mooie beelden (die we in Vlaanderen wel gewend zijn van zondagavond-fictie, maar niet van humoristische programma’s) en lachkriebels, het ontspant een mens.  Die lachkriebels bestrijken het hele scala van gniffelen (“Wij waren hoogstens mis in den oorlog”) tot schateren (“Allez wie gaat er nu voor de komische noot zorgen als er ongemakkelijke stiltes vallen?” … Stilte… Waarop een perfect zelfstandige doch blinde mede-soldaat tegen de vlaggenmast knalt).

Ik word stilaan beter in dingen programmeren, behalve de video dan. Daardoor was de 2e ronde van de Comedy Casino Cup ook op de videoband verzeild geraakt. Het kan aan mij liggen, of aan de jury, maar ik vind dat er dit jaar best sterke kandidaten zijn overgebleven na de voorrondes. Namen en grappen zijn 2 dingen die ik niet kan onthouden, dus ik kan helaas niet navertellen wie ik waarom het grappigst vond. Ik weet alleen nog vaag dat ik gelachen heb met de lekkerste tieten van de hele wereld, met giraffen in den oorlog, en met Japanners die hun verticale geschrift moeten lezen door hun horizontale spleetoogjes. Noem mij geen kenner, maar ik meende dat er wel wat talent stond te ontluiken op dat podium. Maf moment wel: de kandidaat die op voorspraak van het publiek doormag naar de volgende ronde, reageerde op het einde ietwat verbaasd “Ik snap niet dat de mensen mij schattig vinden. Ik ben niet schattig, het ga echt ni zo goe met mij”. OF geestige reactie, OF licht triest (en herkenbaar, ik herinner me dat ik me ook ooit zo gevoeld heb). Benieuwd wat de volgende weken gaan brengen, de deelnemers worden vanaf nu gecoacht door professionale stand-uppers. Hopelijk beslist Canvas om hen te gaan ondertitelen, want ik was niet steeds mee met wat Nigel Williams, Alex Agnew en Hunter Lamoot uit hun botten sloegen.

Vanmiddag heb ik tenslotte nog eens smakelijk gelachen met het Nieuws. De omstreden anti-GSM-straling-chip van *WEGGEBLIEPT* blijkt te werken! Op een “artsencongres in Antwerpen” had men daar empirisch bewijs voor verzameld. Men liet een vrouw plat op een tafel liggen, op haar rug, en ze diende met 1 knie tegen de hand van een onderlegd medicus te dienen. De oefening werd herhaald terwijl de vrouw aan het bellen was, en de weerstand knie versus hand bleek heel wat kleiner! Tot slot dezelfde oefening, maar nu belde de vrouw met een GSM mét straling-chip en tadaaa: de weerstand was groter. Wat als bewijs moest dienen dat de chip werkt. Of het eerste telefoongesprek was gewoon boeiender dan het tweede, wat niet nagetrokken werd door het anker van dienst.

Good meuwning

Vandaag mocht ik in Luik op cursus. Indrukwekkend product, toffe lesgever, maar alles gebeurde in het Frans. En dat is mijn ding niet. Die mens deed zijn uiterste best, en ik ook, dus ik heb nagenoeg alles kunnen volgen. Maar ik ben het niet gewend om in het Frans les te volgen, en ik ben het nog minder gewend om Franstaligen Engels te horen spreken. En tegen half 5 tuutten mijn oren, en had ik het wel een beetje gehad. Dus ik besloot om de Engelse termen gelijk à la manière de Coltrui in mijn nota’s op te nemen. Zoals ik ze verstond.

Oh boy.

Een korte greep…

Als de gebruiker op een hutsepot een foute vuilnisemmer wil tonen, kan hij bij problemen mailen naar poepsnoep@******.be. De gevraagde gegevens worden bij een zot van schuim opgevraagd in de databank, en via een angst omgezet in hoofdletters waar nodig. In het woord van Zaïn kan dan een ton boetes toegevoegd worden.

Een verklarende woordenlijst misschien?

  • hutsepot = otspot = hotspot
  • een foute vuilnisemmer = un faux poubelle = infobubble
  • poepsnoep = suppo = support
  • zot van schuim = fol au mousse = follow mouse
  • een angst = un peur = upper
  • woord van Zaïn = mot de Zaïne = mode design
  • ton boetes = boette ton = button

Benieuwd of ik morgen mijn nota’s nog kan ontcijferen.

Monkelen op maandag

Maandagen bevallen me zelden. Ongetwijfeld is dat wederzijds. Als een maandag dan wel toevallig leuk uitdraait, is dat dubbel plezier.

De straat waarin ik woon is met 3 andere straten verbonden via servitudewegjes die achter de tuinen doorlopen, plaatselijk gekend als ‘de gangeskes’.  Toen ik nog niet wist dat ik nooit zou worden wat ik toen wilde zijn, waren dat aarden paadjes, die we op tijd moesten mijden. Het was er ’s nachts namelijk pikkedonker, zoals dat hoorde. Tegenwoordig is het leeuwendeel betegeld, en aangenaam verlicht. Tenminste: tot voor kort.

Enige burgerzin is me niet vreemd, dus heb ik vrijdag via het geweldige e-loket van onze gemeentelijke webstek melding gemaakt van het defect. In vloeiende bewoordingen, dat spreekt: mijn kater heeft gedicteerd wat ik moest verzenden. Ik geef even die vrucht van mijn klavier mee, ik kan ze moeiteloos kopiëren uit de bevestigingsmail die ik gelijk na verzending mocht ontvangen:

Korte omschrijving plaats en probleem:
Verlichting laat het afweten.

MELDING:
De verlichting in de ‘gangetjes’ die in B. de ***straat, ***straat, het ***plein en ***straat met elkaar verbinden laat het regelmatig afweten.

Bondig en zonder leugens, zoals het formulier stipuleerde. Vandaag kreeg ik al een antwoord van de bevoegde diensten. Zonder disclaimer whatsoever, dus als ik me niet vergis mag ik daaruit vrij citeren:

Geachte,

Gelieve paalnummers te bezorgen teneinde het defect via de website van Eandis te kunnen doorgeven
Mvg

Enkele bedenkingen:

  • als ik had geweten dat ik meteen terechtkon bij Eandis, had ik dat wel gedaan
  • mooie nederlandse frase
  • en het gaat niet alleen om een hele rits palen, het is zoals gezegd pikkedonker aan die palen, want… inderdaad

Bon, een beleefd antwoord van mijnentwege:

Beste,

Dat zal dan pas voor komend weekend zijn, als ik thuis ben is het al donker en dan kan ik de paalnummers niet lezen, aangezien de verlichting niet werkt…

Ik hou u op de hoogte.

Vriendelijke groetjes,

Gelukkig bleek dit geen probleem te zijn, ik kreeg voorwaar spoedig een tegenbericht:

Geachte,

Zal vandaag onze toezichter langssturen om nrs. te noteren.
Zijn alle palen ?
Mvg

Niets op aan te merken, toch? 😀

Terwijl ik al redelijk tevreden was over het verloop van deze maandag, stond ik tijdens het wachten op mijn lasagne, de verpakking ervan eens uitgebreid te lezen. Een mens dient zijn rooktijd immers nuttig te besteden. En die bevatte tegenstrijdig te noemen aanwijzingen ende directies! De bovenkant suggereerde dat het bakje lekkers in 25 minuten beetgaar was, en de onderkant gaf de aandachtige lezer de raad om 5 minuten langer te wachten. Diezelfde onderkant bleek nog meer humor in petto te hebben: in België en Frankrijk dient dit product bewaard te worden bij 4°C, en in Nederland volstaat 5°C…

Alles welbeschouwd toch een maandag die me lang zal heugen!

Yup, mijn lat ligt steeds lager…

Koppie paste

Wahahaha, kom ik thuis van een rondje Kibbelingen smullen en rondedansjes doen met mijn Fantastische Petekind en haar Geweldige Broer, check ik nog even de Google Alerts voor ik aan de afwas begin, en wat komen we dan tegen op de site van het Belang van Limburg? Een artikel over de Gouden Ridder, een beloning voor een vrachtwagenchauffeur die al lang veilig rijdt (ongeveer), dat eindigt met:

NIET VOOR PUBLIKATIE: Meer informatie over Ridders van de Weg kunt u krijgen bij **** *********, Manager public relations van *** verzekeringen. Hij is bereikbaar op: +31-*********; Contact met de Gouden Ridder 2008 kunt leggen via zijn werkgever,*******, NV. Telefoonnummer: +32-*********. Belga is niet verantwoordelijk voor de inhoud van bovenstaande mededeling/. .

De sterretjes vervangen echte namen en telefoonnummers, die in het artikel wél gewoon te lezen zijn. De tijd van de jobstudenten is voorbij, men zal dit blind copy-pasten dan op een stagiair schuiven of zo? 😀 Benieuwd of de spelfout in ‘PUBLIKATIE’ gemaakt is bij Belga, of in het originele persbericht.

Olie en water

Net gelezen op deredactie.be:

CD&V wil het kartel met de N-VA behouden maar ook pogingen doen om een betekenisvolle communautaire dialoog op te starten.

Is dat niet zoiets als schrijven “Een goede kenis van de spelling is belangreik in het onderweis”? Of met de Giant in de hand beweren dat je op dieet bent bijvoorbeeld?

Half gewonnen

Als je een plekje op het kerkhof kan reserveren terwijl je nog gezond van lijf en leden bent, waarom zou een foetus zich dan niet kunnen inschrijven op een school? Goed gezien daar in Court-Saint-Etienne, er zijn nu al 5 embryo’s zeker van een zitje in de schoolbanken aldaar. En je kan tegenwoordig ook een lening aangaan die je kinderen nog zullen moeten afbetalen, dus we kunnen spreken van een trend.

En een savooi is niets zonder trends! Dus ik ga mijn petekind van 2,5 een abonnement op HUMO cadeau doen denk ik. Zou ik als frisse dertiger al een kamer kunnen bespreken in het rusthuis om de hoek? Misschien moet ik maandag maar eens langsgaan bij de makelaar, een pensioenplan opstellen voor mijn voorlopig nog ééncellig nageslacht.

Krokodili

Hoe grappig kan een zondag op het net beginnen?! Op deredactie.be:

Ishtar adopteert Servische krokodil.

“Omdat de kolossali krokodili een belangrijke rol speelt in ons liedje, leek het ons een leuk idee om de krokodil van de zoo van Belgrado te adopteren.”

Ishtar heeft ook een bedrag geschonken waarmee de zoo 3 maanden eten voor Julissi (jawel: de krok moet voortaan zo door het leven. Savooi)  kan betalen.

Nu is mijn kennis van de verteringscyclus der krokodil, laat staan der kolossali krokodili, eerder beperkt, maar ik kan me niet van de indruk ontdoen dat zo’n beest het wel een maand of 3 uitzingt op een handvol geiten. De analogie met het songfestival zelf is op zich al grappig…

Dit kan weer een bron van inspiratie zijn voor de Belgische muziekscene om zich deze zomer ge-engageerd op te stellen! Clement Peerens kan een schenking doen, in Aldi-bons bijvoorbeeld, aan een opvangtehuis voor verlaten kermisvrouwen? Ingeborg en Stef Bos kunnen de mensen steunen in Gent-Brugge en Tongeren wier huizen ondergelopen zijn door de wind en de regen. En misschien wordt Dana Winner wel meter van een rust- en verzorgingstehuis voor vissers op leeftijd. Ik blijf het zeggen: het wordt een mooie zomer!

Weet er iemand overigens waarom Olympische atleten zich wél horen uit te spreken over de houding van China t.o.v. Tibet, maar waarom geen enkele liedjesboer op het Songfestival gevraagd wordt naar zijn mening over Israël?

Hak -> Tak

8u: bloed laten trekken in het ziekenhuis (zie eerder)

16u03: appel geschild en opgegeten als vieruurtje, op het werk

16u18: ik kijk naar het aardappelmesje naast mijn laptop en PATS ik herinner me hoe bang ik was toen ik als kind voor het eerst bloed moest laten trekken, en ik mezelf er tijdens het wachten van had overtuigd dat het roestige mesje in de vuile tas op het bureau van de hoofdverpleegster zou gebruikt worden om die hele doos lege buisjes te vullen met mijn bloed.

Reminiscentie ten top 😀  En een record: 3 posts op 1 dag al tot hiertoe! Heeft er iemand aandacht nodig…? (ik doel op mijn kater natuurlijk)