De TV is mijn vriend. Een vriend met een kabel en een aan-uit-knop. Zonder TV had ik vanavond immers geen aflevering van Slisse en Cesar kunnen meepikken. De originele reeks, van de “Dienst Drama”. Ongepolijste dialecten, het vuur in de stem van Sander Slisse aka Ward de Ravet! En dat mooie beeld van een vroeger dat waarschijnlijk nooit echt bestaan heeft. Ik kan er honderduit mee lachen, en ingehouden meeleven.

Met 1 simpele druk op een toetsje belandde ik bij Canvas, waar ik een dominee Billyzag die met zijn Stop Shopping-koor op kruistocht is tegen de shopocalypse tijdens de feestdagen. Met een welgemikt change-allujah drijft hij de duivel uit je credit card. Het vuur in zijn stem is anders dan bij meneer Slisse, maar het brengt me ook aan het lachen. De animaties met gristelijke iconen waar Jeroom trots op zou zijn hielpen daar wel bij. De camera volgde dan een koppel dat een kerstgarderobe ging kopen voor Lola. De op krediet betaalde outfit werd bijgezet in een enorme kast, en toen kwam Lola in beeld: een hond van het formaat dat je kan doodpissen.

Ik wou van de weeromstuit gaan slapen. Slaapwel vriend TV, hallo vriend PC 😀