De sneeuw, ongeschonden,
smeekt om mijn naam.
Dus ik open mijn rits
en vervolgens het raam
3 gedachten over “Het Gele Gevaar”
Reacties zijn gesloten.
De sneeuw, ongeschonden,
smeekt om mijn naam.
Dus ik open mijn rits
en vervolgens het raam
Reacties zijn gesloten.
Hèhe! Wat je met het penseel der liefde niet allemaal vermag te doen!
😀 En ik voel dan meteen iets borrelen als:
“De wereld is mijn canvas
dankzij de winterprik
’t Resultaat is impressionistisch
want ik kreeg plots de hik”
Nu nog wat tubekes voedingskleurstof drinken en ge hebt het alternatief van ne vierkleurenstylo in uw broek steken. 😀