Een goeie kameraad van mij fietst al bijna 8 jaar lang elke dag naar zijn werkplek in Antwerpen. Elke avond vist hij op de terugweg een appel uit zijn rugzak, en gooit het afgekloven klokhuis daarna in de graskant. Dit alles onder het motto ‘Wat stront kan worden, is geen afval’.

Nu fiets ik grotendeels langs hetzelfde traject, al bijna 7 jaar lang, en geloof het of niet: nog nooit heb ik zo’n klokhuis zien liggen! Rekent u even mee: 8 jaar lang, met pak ‘m beet 150 werkdagen (hij heeft veel vakantiedagen 😀 ), dat zijn toch al gauw 1200 klokhuizen!! Dat er ten oosten van Antwerpen nog geen immense boomgaard staat, doet mij slechts één vraag stellen: wie van u raapt die klokhuizen op?!