Post krijgen is al-tijd leuk. Minstens tot de envelop open gaat. Eén gulzige beweging, en met een droog krrssjt geeft een brief zijn geheim prijs. Alle enveloppen zouden wit mogen zijn van mij, nu kan ik soms al voorspellen dat ik weer een onverantwoord interessant aanbod krijg om een krant vol spelfouten te lezen, of dat een bank die alleen het beste met mij voorheeft, mij een hilarisch hoog bedrag wil lenen. Maar ik gooi ze nooit ongeopend weg. Een brief is als een klein cadeau, en een cadeau dat niet geopend wordt, is verloren moeite in het kwadraat.

Om maar te zeggen: vorige week kreeg ik de tweede leuke brief van @FortuneAndFame! Ik vind brieven met de hand schrijven super, alleen spijt het me soms dat ik het vertik om er een kopie van te nemen voor ik hem verstuur. Bijgevolg weet ik niet meer precies hoe ik m’n vraag voor @FortuneAndFame had geformuleerd. En weet ik ook niet meer exact wat ik had geschreven in mijn vorige brief, en kan ik haar reactie er op niet meer helemaal duiden. 😀 Soit! Volgens mij vroeg ik haar om haar ideale partner eens te beschrijven. Enerzijds omdat ik vind dat partnerkeuze en/of verwachtingen ten aanzien van een partner heel veel kunnen zeggen over iemand. Anderzijds om de Leuke Brieven hier wat up te spicen: onze lezers willen suspense, zo gaat dat nu eenmaal. En daar heb ik nu al spijt van, want @FortuneAndFame ging nog een stapje verder. Dat leest u binnenkort bij haar wel… 😉

@FortuneAndFame verduidelijkt eerst even dat ze niet in Dé Ideale Partner gelooft, en dat het ideaalbeeld dat ze gaat schetsen, een momentopname is. Mensen veranderen, en haar Ideale Partner evolueert dus. Lijkt me gezond, mensen groeien en veranderen, en hun wensen veranderen mee. @FortuneAndFame heeft de beide voeten op de grond, en ik denk dat ze niet erg in sprookjes gelooft.

Ze schrijft dat je op de weg des levens mensen tegenkomt, maar die ook weer verliest door keuzes en afslagen die jij (of anderen?) neemt op die snelweg. Mooi gezegd. Is dit een les die ze misschien al heel vroeg heeft moeten leren, door vriend(innet)jes die bijvoorbeeld verhuizen en die je dan nooit meer ziet plots? Zo’n houding kan een verweer zijn, die het verliezen van mensen waar je aan gehecht bent, wat draaglijker maakt. Of heeft @FortuneAndFame geen nood aan diepere of vaste banden met mensen? Hm nee, dat klopt niet denk ik.

Goed, hoe zou de Ideale Partner er dan uitzien als ze hem nu kon creëren? Hij zou blijkbaar ouder moeten zijn dan zij zelf. @FortuneAndFame vindt zichzelf mentaal tamelijk volgroeid. Lijkt me te kloppen, als ik haar schrijfsels correct lees. Hey, voor hetzelfde geld ben ik brieven aan het schrijven met een man van middelbare leeftijd, weet ik veel! 😀 Jongens stellen hun mentale volwassenheid door de band genomen graag wat uit, en ze lijkt geen te hebben om haar leven te delen met een puber. En geef haar eens ongelijk! Ik moet er niet aan denken… Of zoekt @FortuneAndFame een beetje een vaderfiguur in haar partner? Ze wil, op dit moment, liefst iemand die kan zeggen en bewijzen dat alles goed komt. Een streepje geborgenheid dus. Mogelijk ter compensatie van een falende of afwezige vaderfiguur vroeger?

Ze wil graag kunnen opkijken naar haar Vent: hij moet iets kunnen, of dingen verwezenlijkt hebben. @FortuneAndFame wil dus geïmponeerd worden. De man die zij aan haar zijde zal dulden, komt dus op een voetstukje terecht. Wat naar mijn bescheiden mening dan wel eens tot onluisterende momenten zou kunnen leiden: mensen op voetstukjes worden doorgaans bescheten door de duiven. 😉

Mannen die kinderen willen of hebben, of die een huwelijk ambiëren, hoeven geen moeite te doen: @FortuneAndFame is in geen van beiden geïnteresseerd. Durf ik daaruit af te leiden dat ze slechte ervaringen heeft met het huwelijk, als observator dan? Ja, ik durf. Ik heb dan ook nog niet genoeg nicotine in mijn lijf gepompt vandaag. Tablet-gewijs, dat spreekt. Of schrikt het permanente van een huwelijk haar af? @FortuneAndFame zoekt ook spanning en avontuur, en is elk huwelijk niet gedoemd tot rustige vastheid? Uiteraard. Zo hoort het ook. Ik zou er direct voor tekenen. 😀 Maar een huwelijk biedt niet meteen een nooduitgang voor wanneer de sleur intreedt, en daar heeft @FortuneAndFame (nog?) geen zin in.

Het uiterlijk doet er niet zo toe, schrijft ze in mijn brief, maar de ideale partner moet wel uitstraling hebben: haar, kleren en schoenen zijn wel belangrijk. Ze wil dus echt graag geïmponeerd worden! Ze wordt niet makkelijk van haar sokken geblazen denk ik, naar eigen schrijven heeft ze een grote mond, maar ze zoekt dat tegelijk wel denk ik, dat omver geblazen worden. Mensen zijn makkelijk onder de indruk van haar, en ze wil ook eens géén indruk maken, en zelf geïndrukt worden. De ideale man moet dan ook dominant zijn, de broek dragen, maar niet té veel. Hij moet speels zijn, maar niet jongensachtig.

Als ik alles herlees denk ik dat ik haar Ideale Man ken: Indiana Jones! Probleem opgelost. Maar dat ga ik haar niet vertellen, want ik denk dat ze geen Ideale Partner wil: dat is immers saai. Het vrijgezellenbestaan bevalt haar ook wel op dit moment, schrijft ze. Ik denk dan ook dat ze blij en vol verwachting naar het heden én naar de toekomst kan kijken, en dan ze dankbaar kan zijn voor wat ze heeft, zolang de mogelijkheid bestaat op nieuw, beter en meer.