Te laat

Soms kom ik te laat op woorden. Véél te laat. Zoals nu: patrimonium! En vijf minuten geleden: café Latino! Allebei zo’n 4 uur te laat.

Ze waren goed van pas gekomen in een geanimeerd gesprek deze namiddag, op een onverwacht zonovergoten terrasje in de wijk Zurenborg. Ik heb verlof, maar ik fietste graag 2 keer 17 km ter gelegenheid van een afscheid en 2 verjaardagen. Erg lekker weer, de sfeer zat goed (hoewel de reden waarom we er met de collega’s zaten dus niet uitsluitend prettig was), en Savooi had zin in iets stevigs. Dat had ik verdiend volgens mezelf, na een week strompelen en streven om het eindwerk van grond te krijgen. En het is stevig geworden: een Grimbergen van ’t vat, een Caipirinha en een Mojito. Best of all: ik heb niks mogen betalen! Dubbel lekkerrrrrrrrrr.

De collega’s hebben allemaal partners en/of kinderen die hen nodig hebben, dus heel laat hebben we het niet gemaakt. Misschien maar goed ook: toen ik een derde mijns weegs had afgelegd, merkte ik dat het fietsen plots lastiger ging. Nog even geloerd of er niks tussen de spaken zat, tot de euri viel dat ik niet meer alleen op de fiets zat! Mijn vriend de kater was er ineens bij! Had ik een tandem gehad, we waren voorwaar een pak sneller thuis geweest.

We hebben eenmaal thuis nog wel wat afgelachen. Met reclamespotjes meer bepaald. Zo is er een actie van een bekend pretpark in de buurt van Parijs: verblijf voor kinderen tot 6 jaar gratis. Mijn kater zag zich al aanmelden met zijn 3 kinderen: ‘Goeiedag, mijn kinderen komen hier 5 jaar verblijven. ‘ Het Frans van mijn kater staat niet op punt, ’t was toch grappig. En onder een reclame van een of ander onontbeerlijk schoonheidsfrul, waarbij gemeld werd dat 85% van de Belgen positieve effecten ondervond van het frul, verscheen heel snel: proef uitgevoerd bij 41 personen. Tenminste volgens mijn kater, ik kan die kleine lettertjes zo snel niet lezen.

Zelf ben ik in slaap gevallen, maar mijn kater wist perfect te vertellen wat er allemaal gebeurd was in Familie. En toen wist ik ineens weer vanwaar ik die actrice kende die daarstraks voorbij het terras wandelde. Maar ook dat was dus te laat.